Jerzy Oleksiak

“Jerzy Oleksiak pojawił się na artystycznej mapie Poznania na przełomie lat 70-tych i 80-tych jako zdeklarowany zwolennik malarstwa figuratywnego przy pewnej swobodzie w traktowaniu postaci ludzkiej. Uwidaczniają to szczególnie najnowsze obrazy artysty konsekwentnie rozwijającego swoje fascynacje metafizyką samotności oraz pojedyńczości człowieka, problemem jego wyizolowania i wyobcowania, wreszcie doświadczeniem przemijania i potrzebą transcendencji. (…)

“…Wielu twierdzi, że malarstwo sztalugowe wyeksploatowało się już, zanachronizowało, przeżyło. Ale tak  i przecież nie jest. Kiedy nie staje mu nowych impulsów twórczych i koncepcji, szuka w sztuce przeszłości źródeł inspiracji pozwalających na penetrowanie spraw i problemów zawsze aktualnych, takich na przykład jak los i kondycja człowiecza. Wszystko w sztuce właściwie powraca, a nasze spory i dyskusje o pryncypia mają charakter cykliczny. (…)

“…Na wystawę (…) złożyły się prace stworzone w ciągu ostatnich dwóch lat. We wcześniejszej twórczości dominował obraz człowieka, samotnego i zagubionego w jakiejś bliżej nieokreślonej przestrzeni..te obrazy natomiast są swoistym dopełnieniem. (…)

Wystawa w BWA i salach Centrum promocji to plon aż czterech lubuskich letnich plenerów, których komisarzem była gorzowska plastyczka Anna Szymanek…

(…)

“…sztuka Oleksiaka stanowi niezmiernie konsekwentną, coraz bardziej stylistycznie rozbudowaną poetykę, podjętą niemal u progu malowania. Artysta maluje w ciszy i skupieniu, a ów klimat aktu twórczego przenika każde jego dzieło. (…)

“…W stosunkowo krótkim czasie Oleksiak stał się autorem znanym, rozpoznawanym na pierwszy rzut oka i popularnym. Sprzyjała temu zarówno solidność malarskiego rzemiosła, jak i typ ikonografii łączącej w sobie fotorealistyczny weryzm z dramatycznością wyrazów twarzy i gestów bohaterów tych płócien. (…)

“… Nie radząc sobie z rzeczywistością dziejącą się, żywą – powracamy do tego co nadało już sobie wyraz, szukamy pomocy, próby odpowiedzi na na dręczące nas pytania – odwołując się do bytów już zaistniałych – do naszego dziedzictwa. (…)

Inne artykuły

(…)

Bilder von Menschen in Not

(…)

Ein düsterer Realist mit weissen Schleiern

(…)